Αίγυπτος: Τίποτα δεν άλλαξε, όλα τώρα αρχίζουν…Αιγυπτιακός Χειμώνας (Ντοκιμαντέρ) Ο αναρχισμός στην Αίγυπτο μετά τους Αδελφούς Μουσουλμάνους
Λοιπόν, όπως όλοι το περιμέναμε, το παλαιό καθεστώς έχει αρχίσει να τρέφει το κεφάλι του πάλι. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα χάνει τη δημοτικότητά της καθημερινά. Καμία νέα κυβέρνηση δεν έχει συγκροτηθεί ωστόσο, έτσι δεν είναι σαφές σε αυτό το σημείο το τι είναι πιθανό να συμβεί. Μόλις συγκροτηθεί η νέα κυβέρνηση, τότε θα ξέρουμε προς τα πού θα στραφεί η επόμενη μάχη.
Και του παλαιού καθεστώτος. Είμαστε στα βαθιά σκατά. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που μπορείς να κάνεις παρά να γελάς.
Ναι, σωστά. Ο στρατός βρίσκεται στο κέντρο των οικονομικών μας προβλημάτων. Και υπάρχει λιγότερη πιθανότητα να καταπιαστούμε με αυτό το πρόβλημα τώρα απ’ ότι υπήρξε πριν, πιθανώς, επειδή προς το παρόν οι άνθρωποι βλέπουνε το στρατό σαν κάποιον που έχει αποτρέψει τον εμφύλιο πόλεμο. Έτσι είναι δύσκολο να τους αγγίξει κανείς. Μπορούν να κάνουν σχεδόν τα πάντα και κανείς να μην τους ζητάει τον λόγο. Και εάν κάποιος διαμαρτυρηθεί θα θεωρηθεί προδότης.
Λοιπόν, ξέρεις κρατώ δύο συναισθήματα. Εάν επιτρέψουμε στο Ikhwan να είναι θύμα του στρατού σήμερα, αύριο θα είμαστε εμείς το θύμα. Από την άλλη πλευρά, αισθάνομαι ότι στο Ikhwan αξίζουν όλα αυτά που του συμβαίνουν. Έχουν παίξει το παιχνίδι του εμφύλιου πολέμου μέχρι τώρα. Έτσι είναι απίστευτα δύσκολο να ταχτοποιήσω τα συναισθήματά μου. Φοβάμαι ότι η έχθρα μου για το Ikhwan θα μπορούσε τελικά να κοστίσει στην ανθρωπιά μου. Όταν είδα τις φωτογραφίες των υποστηρικτών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που σκοτώθηκαν τις προάλλες σε ένα μουσουλμανικό τέμενος στη Raba Adwyia, δεν αισθάνθηκα τίποτα. Θυμήθηκα το πώς οι Ισλαμιστές είχαν βρει δικαιολογίες για το στρατό στο να μας σκοτώσουν στο Mohammed Mahmoud.
Όχι, απλά εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.
Ναι, χωρίς καμία αμφιβολία. Έχουμε ήδη αρκετά κοινωνικά προβλήματα, δεν θα το αντέξουμε και αυτό.
Το βασικό πρόβλημα είναι το χάσμα μεταξύ της δικής μας γενεάς και των παλαιότερων γενεών. Η επανάσταση χρειάζεται να εκπροσωπηθεί από τους νέους. Δεν χρειαζόμαστε παλιά πρόσωπα πια. Όπως λέμε στην Αίγυπτο, είναι καμένο χαρτί, δεν έχουν καμία χρησιμότητα.
Είμαι πολύ αισιόδοξος για τα κινήματα των φοιτητών. Τον περασμένο χρόνο υπήρξε ένα τεράστιο κίνημα φοιτητών, ειδικά στα ιδιωτικά σχολεία. Η πρώτη απώλεια για τους Αδελφούς Μουσλουμάνος ήταν πραγματικά στα πανεπιστήμια. Εκεί δεν μπορούσαν να προκαλέσουν τα επαναστατικά κινήματα.
Ποικίλει βασικά. Σε γενικές γραμμές είχε να κάνει με τα δικαιώματα των φοιτητών και τον αγώνα ενάντια στην διεύθυνση των πανεπιστημίων, συχνά και με τους φοιτητές των Αδελφών Μουσουλμάνων που την υποστηρίζουν. Αυτό συνέβαινε σε όλα τα πανεπιστήμια, και τελικά οι κινητοποιήσεις των φοιτητών κέρδισαν εκείνους τους αγώνες – ακόμα και όταν κατέληξαν στη βία, όπως συνέβη με το γερμανικό πανεπιστήμιο στο Κάιρο.
Ελπίζω πως όχι. Θέλησαν να πάρουν ένα κτίριο με αίθουσες διδασκαλίας. Προσπαθούσαν βασικά να αρπάξουν εκπαιδευτικό χώρο.
Ναι, είναι. Και τώρα έχουν ξεκινήσει και δημιουργούν μια ένωση των φοιτητικών κινημάτων σε όλη την Αίγυπτο. Εργάζονται σκληρά, με πολλές συναντήσεις και δράσεις.
Η απελευθέρωση όλων των φοιτητών που συνελήφθησαν από την επανάσταση της 25ης Ιανουαρίου και μέχρι σήμερα, το δικαίωμα σε ανθρώπινες εστίες στα πανεπιστήμια, και το να πετάξουμε τους security έξω από την πολιτική ζωή του πανεπιστημίου.
Εξαρτάται από τον φοιτητή. Είναι πιθανόν αδύνατο να πεις ότι συμβαίνει το ένα ή το άλλο.
Η πραγματική οργάνωση άρχισε μετά την πτώση του Mubarak. Αρχίσαμε να μαζευόμαστε, να μιλάμε σε ανθρώπους, να τυπώνουμε γραπτά για τις ιδέες μας, και να οργανώνουμε συναντήσεις σε κεντρικές καφετέριες και μπροστά σε όποιον ήταν εκεί. Ύστερα, στις συγκρούσεις που έγιναν στο δρόμο Mohammed Mahmoud βρήκαμε τους εαυτούς μας να πολεμάμε ο ένας δίπλα στον άλλον.
Φυσικά. Μετά την πτώση του Mubarak, το να εργάζεσαι στους δρόμους ήταν αρκετά δύσκολό. Στην Tahrir έγιναν φρικτά πράγματα, και κανένας δε μας πίστεψε. Οι άνθρωποι πίστεψαν στον στρατό και τους Ισλαμιστές. 1,5 χρόνο μετά την πτώση του Mubarak,θα μπορούσες να πεις κατά κάποιο τρόπο ότι πολεμούσαμε την ίδια μας την κοινότητα, και από την στιγμή που ο Morsi πήρε την θέση του αποκαρδιωθήκαμε τελείως.
Ναι, ακριβώς. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Αυτή την στιγμή το 90% των Αιγυπτίων δεν πιστεύουν ότι ο στρατός πυροβόλησε τους ανθρώπους με αληθινά πυρά στην Tahrir, κατά την διάρκεια συγκρούσεων έξω από την έδρα του πρωθυπουργού μετά τον δρόμο Mohammed Mahmoud. Πολλοί από μας ήμασταν εκεί και 4 φίλοι μας πέθαναν μπροστά μας, και οι ανθρώποι συμπεριφέρονται λες και τους λέμε ψέματα. Αυτές οι μαλακίες σε τσακίζουν.
80 σεξουαλικές κακοποιήσεις σε μια μέρα: η σκοτεινή πλευρά της πλατείας Ταχρίρ
Αιγύπτιες διαδηλώνουν στο Κάιρο απαιτώντας να ληφθούν άμεσα μέτρα εναντίον των επιθέσεων γυναικών με δράστες άντρες που εκμεταλλεύονται την πολυκοσμία των πολιτικών κινητοποιήσεων.
….
Το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, όταν ο αρχηγός του του αιγυπτιακού στρατού ανακοίνωσε την ανατροπή του Μοχάμεντ Μόρσι, οι δρόμοι γύρω από την πλατεία Ταχρίρ έγιναν σκηνικό για ολονύχτιο καρναβάλι. Όμως δεν επιτρεπόταν σε όλους να πανηγυρίσουν. Μεταξύ του πλήθους που χόρευε, τραγουδούσε και των οδηγών που πατούσαν τις κόρνες των αυτοκινήτων, περισσότερες από 80 γυναίκες δέχτηκαν επιθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης, παρενόχλησης ή έπεσαν ακόμη και θύματα βιασμού. Από την Κυριακή, στην πλατεία Ταχρίρ, από όταν πρωτοξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες κατά του Μόρσι, έχουν σημειωθεί τουλάχιστον 169 περιστατικά σεξουαλικών επιθέσεων.
«Η Αίγυπτος είναι γεμάτη σεξουαλικές κακοποιήσεις και ο κόσμος έχει απευαισθητοποιηθεί στο θέμα αυτό. Ομως όσα συνέβησαν τις τελευταόες μέρες γύρω από την πλατεία Ταχρίρ ήταν ένα ακόμη βήμα προς την επιδείνωση της κατάστασης», λέει η Σοράγια Μπαχγκάτ, γνωστή δικηγόρος που υπερασπίζεται κακοποιημένες γυναίκες και συνιδρύτρια των «Σωματοφυλάκων της Ταχρίρ», μιας ομάδας που περιπολεί και προστατεύει γυναίκες από επιθέσεις.
Από την Κυριακή, οι εκστρατεύοντες λένε ότι τουλάχιστον μια γυναίκα έχει βιαστεί με κάποιο αιχμηρό αντικείμενο.
Τέτοιου είδους εγκλήματα έχουν γίνει ενδημικά στις διαδηλώσεις τις Ταχρίρ τουλάχιστον από την επανάσταση του 2011, όμως δεν ποτέ δεν έχουν σημειωθεί τόσο υψηλά νούμερα.
«Δεν υπάρχουν πολλές καταγγελίες επειδή πολλοί άνθρωποι εμφανίζονται απρόθυμοι να το δηλώσουν και επειδή κανείς δεν θέλει να χαλάσει την ιερότητα της Ταχρίρ», λέει η Μπαχγκάτ.
«Ξαφνικά, βρέθηκα στη μέση, περικυκλωμένη από εκατοντάδες άντρες σε ένα κύκλο, ο οποίος γινόταν ολοένα και μικρότερος γύρω μου. Με άγγιζαν και ψαχούλευαν παντού, ένα σωρό χέρια κάτω από τη μπλούζα μου και μέσα στο παντελόνι μου», είπε μια γυναίκα περιγράφοντας την φοβερή εμπειρία της.
«Το αποκαλούμε κύκλο της κολάσεως», είπε η Μπαχγκάτ, που και η ίδια γλίτωσε παραλίγο μια επίθεση αυτή την εβδομάδα.
Από τον περασμένο Νοέμβριο δύο ομάδες εθελοντών – η «Επιχείρηση Ενάντια στην Σεξουαλική Κακοποίηση» (OpAntish) και οι «Σωματοφύλακες της Ταχρίρ» – έχουν ομάδες των περίπου 15 διασωστών -, οι οποίοι περιπολούν την πλατεία. Οι δύο οργανώσεις έχουν ελαφρώς διαφορετικές τακτικές και αμφίεση, όμως οι μέθοδοι τους είναι σε γενικές γραμμές οι ίδιες. Χτυπούν τους θύτες με γκλόμπ και χρησιμοποιούν μικρά φλογοβόλα όπλα. Απομακρύνουν τις γυναίκες, τις κρύβουν σε κοντινά κρησφύγετα και αν χρειαστεί τις μεταφέρουν σε νοσοκομείο. Ο όχλος των βιαστών έχει προσπαθήσει να σπάσει τις πόρτες των κρησφύγετων ενώ διασώστες έχουν δεχτεί και οι ίδιοι επίθεση.
Συχνά, τυχαίοι περαστικοί λαμβάνουν μέρος στις επιθέσεις. Όμως όλοι οι ακτιβιστές είναι σίγουροι ότι οι επιθέσεις ξεκινούν συνήθως από ομάδες ανδρών που πηγαίνουν μαζί στην πλατεία σε πολυσύχναστες ημέρες διαμαρτυρίας, έχοντας συγκεκριμένη πρόθεση να κακοποιήσουν γυναίκες. «Υπάρχει παντελής απουσία δυνάμεων ασφαλείας στην Ταχρίρ» εξηγεί η Μπαχγκάτ.
Παρότι στο παρελθόν αρκετοί διαδηλωτές αντιδρούσαν, οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις παραμένουν ένα θλιβερά «αποδεκτό» κομμάτι της αιγυπτιακής ζωής. Σύμφωνα με μια έρευνα του ΟΗΕ που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Απρίλιο, το 99.3% των γυναικών της Αιγύπτου έχουν αναφέρει ότι τουλάχιστον μία φορά υπέστησαν κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση, με το 91% να δηλώνει ότι δεν αισθάνονται ασφαλείς στο δρόμο.
«Περιπτώσεις που καταγγέλθηκαν στην αστυνομία χειρίζονται με αηδιαστικό τρόπο», λέει η Μαριάμ Κίρολος, μια εκ των οργανωτών του OpAntish,και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. «Δεν τις αντιμετωπίζουν σοβαρά. Και δυστυχώς συχνά οι γυναίκες αστυνομικοί που συμπληρώνουν την αναφορά είναι και οι ίδιες θύματα παρενόχλησης».
Περαστικοί, ακόμη και αυτόπτες μάρτυρες, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά του δράστη:
«Ο κόσμος λέει «Α, μα ήταν φτωχός, δεν ήξερε τι έκανε. Πρωταρχικά το φταίξιμο βαραίνει τη γυναίκα. Ο κόσμος πάντοτε ρωτάει: «Τί φορούσε;» λέει η Κίρολος. .
Όταν η Λιλά ελ Γκερετλί, μια τριαντάχρονη δασκάλα, έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης σε μια γέφυρα του Καιρού τον περασμένο Απρίλιο, οι περαστικοί τη συμβούλεψαν να μην προβεί σε καταγγελίες.
«Εάν είσαι αξιοπρεπές κορίτσι, ο κόσμος περιμένει να το αφήσεις να ξεχαστεί» λέει η ίδια. Όμως επέλεξε να πάει τον δράστη στο δικαστήριο. Και τον προηγούμενο μήνα έγινε η μια εκ των – μόλις – έξι γυναικών που έχουν επιτύχει την καταδίκη κάποιου άνδρα για σεξουαλική παρενόχληση στην Αίγυπτο. Ο δράστης καταδικάστηκε ερήμην και εξαφανίστηκε. Η αστυνομία δεν έκανε σοβαρές προσπάθειες να τον εντοπίσει.
«Το πρόβλημα είναι ότι το κράτος επιδοκιμάζει αυτά τα εγκλήματα. Για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο χρειάζονται νέοι νόμοι. Αλλά και κάτι περισσότερο: να αλλάξει η αιγυπτιακή κοινωνία» λέει η Κίρολος.
Πηγή: http://www.tovima.gr/world/article/?aid=521022
Συνέντευξη με έναν αναρχικό στην πλατεία Ταχριρ
Αναδημοσίευση από linksunten.indymedia.org (η έμφαση με πλάγια σε ορισμένα σημεία δική μας)
“Συνάντησα το Μοχάμεντ Χασάν Ααζάμπ νωρίτερα φέτος, πίνοντας τσάι σε ένα τραπέζι με αναρχικούς, στο κέντρο του Καΐρου. Η γιορτή για την επέτειο της επανάστασης είχε μόλις τελειώσει με μαζικές διαδηλώσεις και την εμφάνιση ενός μπλακ μπλοκ δυτικού τύπου, το οποίο φαινόταν να μην έχει και πολύ σχέση με τους αναρχικούς της πόλης. Εκείνο το διάστημα, ένα μεγάλο μέρος της ενεργής λαϊκής οργάνωσης επικεντρώθηκε στον αγώνα εναντίον της σεξουαλικής βίας -συγκεκριμένα, εναντίον των σεξουαλικών επιθέσεων του όχλου που είχαν γίνει συνώνυμες με οποιαδήποτε μεγάλη συγκέντρωση στην
πλατεία Ταχριρ. Οι τραυματικές επιπτώσεις αυτού του τύπου βίας εναντίον των διαδηλωτών ήταν εμφανείς στη συζήτησή μας. Πράγματι, ο Ααζάμπ μου είπε πως είχε τελειώσει με τις διαδηλώσεις και την πολιτική και είχε ο ίδιος αφεθεί στη δυσλειτουργία της καθημερινής ζωής στην Αίγυπτο.
Και μετά έφτασε η 30ή Ιουνίου. Πλήθη κόσμου, που σύμφωνα με πληροφορίες άγγιξαν τα 33 εκατομμύρια, κατέβηκαν στους δρόμους καλώντας τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να παραιτηθεί από την εξουσία, μόλις έναν χρόνο αφού ο Μοχάμεντ Μόρσι ανέλαβε τα καθήκοντά του. Τις ώρες πριν το ξημέρωμα της 1ης Ιουλίου, καθώς η μπαταρία του τηλεφώνου του Ααζάμπ εξασθενούσε, επανασυνδέθηκα μαζί του για να κουβεντιάσουμε λίγο σχετικά με την επιστροφή του στην αντίσταση.
Η συνέντευξη:
– Ποιος είναι ο παλμός στο Κάιρο αυτή τη στιγμή; Λαμβάνουμε αναφορές για τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ανθρώπινη ιστορία.
Σήμερα όλοι μας δουλέψαμε πολύ σκληρά για να πραγματοποιηθούν οι διαδηλώσεις χωρίς βία. Όλοι φοβούνται πως μπορεί να ξεσπάσει εμφύλιος. Οι διαδηλωτές έδωσαν στο Μόρσι 48 ώρες διορία για να παραιτηθεί. Αν περάσει αυτή η προθεσμία, θα πραγματοποιηθεί γενική απεργία. Τις τελευταίες πέντε ώρες σκοτώθηκαν 10 άνθρωποι – τέσσερις στο Ασιούτ και έξι μπροστά στα κεντρικά γραφεία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Όλοι οι παλιοί επαναστάτες ετοιμάζονται για συγκρούσεις στους δρόμους.
– Ακούω πως τα κεντρικά γραφεία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας πυρπολήθηκαν. Είναι αλήθεια αυτό;
Ναι. Και είναι ακόμη περικυκλωμένα από διαδηλωτές αυτή τη στιγμή.
– Ποιος κάλεσε σε γενική απεργία; Υπάρχουν συγκεκριμένα σωματεία που συμμετέχουν;
Όχι. Τα σωματεία είναι τελείως αναποτελεσματικά.
– Πώς οργανώθηκε η απεργία λοιπόν;
Οι Ταμαρόντ(το Επαναστατικό Κίνημα) κάλεσε σε γενική απεργία. Στην πραγματικότητα, δεν είχε οργανωθεί προκαταβολικά, ήταν μια αυθόρμητη εξέλιξη. Θα έχει σημαντικό αντίκτυπο αν ο κόσμος πιστέψει σ’αυτήν και τη στηρίξει.
– Πιστεύεις ότι ο κόσμος θα ακολουθήσει;
Το Πορτ Σάιντ θα ξεκινήσει τη γενική απεργία αύριο. Πέρα απ’αυτό, δεν έχω ιδέα σε τι βαθμό θα ακολουθήσει ο κόσμος. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι είναι απόλυτα αποφασισμένοι να διώξουν το Μόρσι.
– Όταν συναντηθήκαμε τον περασμένο Φεβρουάριο φαινόσουν αρκετά κουρασμένος, σαν να είχες χάσει την πίστη σου στην αντίσταση.
Ακόμα νιώθω κάπως έτσι για να είμαι ειλικρινής. Αλλά όταν οι άνθρωποι γεμίζουν τις πλατείες με τόσο μεγάλη συμμετοχή, αυτό το συναίσθημα διαλύεται. Είμαι εξαιρετικά ευτυχής.
– Πώς οργανώνονται οι αναρχικοί αυτές τις ιδιαίτερες στιγμές; Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι από σας συμμετέχετε στους Ταμαρόντ, αλλά έχετε κάποιο συγκεκριμένο ρόλο;
Όχι, οι αναρχικοί δε συνυπέγραψαν τη δήλωση των Ταμαρόντ. Οι Ταμαρόντ δεν είναι καθόλου επαναστατικοί. Απλώς ήταν προφανές ότι το κίνημα συνδέθηκε με εκατομύρια Αιγύπτιους, έτσι πήραμε το μέρος των διαδηλωτών. Χθες οι διαδηλωτές ήταν κατά της ιδέας ενός Ισλαμιστή δικτάτορα, αλλά την ίδια στιγμή, οι περισσότεροι απ’αυτούς είναι εντάξει με έναν αστικό ή στρατιωτικό δικτάτορα. Να πάει να γαμηθεί κάθε δικτάτορας. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ. Δε θα συγχωρήσουμε ποτέ.
– Και έχετε μια σκηνή αναρχικών στην Ταχρίρ τώρα;
Ναι. Για την ακρίβεια έχουμε τέσσερις σκηνές.
– Κάνετε κάτι συγκεκριμένο σ’αυτούς τους χώρους;
Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να διασφαλίσουμε την καθιστική διαμαρτυρία έτσι ώστε να μην καταληφθεί από τους υποστηρικτές του παλιού καθεστώτος.
– Όπως το να τους σταματήσετε σώμα με σώμα; Υπάρχουν felool (οι νοσταλγοί του προηγούμενου καθεστώτος) στην πλατεία;
Πολλοί.
– Επιτίθενται στους διαδηλωτές ή απλώς προσπαθούν να διεισδύσουν στο κίνημα;
Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να επιτρέψει στο SCAF (το στρατιωτικό συμβούλιο της Αιγύπτου) να ξαναπάρει την εξουσία.
– Αυτή τη στιγμή εξεγείρονται στην Τουρκία, Βραζιλία, Βουλγαρία και Χιλή. Υπήρξε επίσης μια σύντομη ένδειξη πως η εξέγερση εξαπλώνεται και στην Ινδονησία και Παραγουάη και φυσικά υπάρχει ο διαρκής αγώνας στο Μπαχρέιν. Η Αίγυπτος υπήρξε μια τεράστια πηγή έμπνευσης για πολλά από αυτά τα κινήματα. Όταν ανατρέψατε το Μουμπάρακ, τα γεγονότα στην Τυνησία είχαν ήδη συμβεί, αλλά τίποτα περισσότερο. Έχετε μια διαφορετική αίσθηση αυτή τη φορά; Αισθάνεστε ότι είστε μέρος από κάτι που συμβαίνει παγκόσμια;
Είναι σίγουρα διαφορετικό. Τώρα ο φόβος πηγάζει από την πιθανότητα ενός εμφυλίου πολέμου. Ο Μουμπάρακ ήταν σκατά, αλλά δεν έπαιξε ποτέ την κάρτα του εμφυλίου πολέμου. Ο Μόρσι είναι τόσο ηλίθιος που δε φαίνεται να αντιλαμβάνεται καν ότι πολύ πιθαόν θα καταλήξουμε να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο στους δρόμους. Συμβαίνουν τώρα πράγματα που δε συνέβησαν ποτέ στο παρελθόν, όπως το να επιτίθενται σε άντρες με γενειάδες και να τους προσβάλουν.
– Αισθάνομαι πως αυτή η γενιά της νεολαίας ανά τον κόσμο είναι δυναμικά επαναστατική και τώρα έχουμε και την ικανότητα να μοιραζόμαστε εργαλεία και να μεταδίδουμε ιδέες. Εσύ σε τι ελπίζεις αυτή τη στιγμή;
Ελπίζω ότι όλοι οι άνθρωποι έμαθαν κάτι απ’αυτά που έκανε η (Μουσουλμανική) Αδελφότητα και ελπίζω ότι ήρθε η αρχή του τέλους για την εισροή του Ισλάμ στην πολιτική σκηνή, ή και για οποιοδήποτε είδος πίστης σε πολιτικά κόμματα που έχουν ως μοχλό τη θρησκεία.
– Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να στηρίξουν όλους εσάς οι άνθρωποι εδώ;
Διαδίδωντας πως ο Ομπάμα και η κυβέρνηση των Η.Π.Α. στηρίζουν ενεργά το σχηματισμό θρησκευτικών κρατών στη Μέση Ανατολή. Η πρέσβης των Η.Π.Α. είπε ότι οι Αιγύπτιοι θα έπρεπε να μάθουν την έννοια της δημοκρατίας! Ποια στο διάολο είναι αυτή για να το πει αυτό;
πηγή: communisation
πηγή: https://athens.indymedia.org
Οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές της Αιγύπτου κάνουν έκκληση για γενική απεργία μέχρι την πτώση του καθεστώτος.
Μια μέρα μαζικών διαδηλώσεων στην Αίγυπτο θα μπορούσε να είναι το τρίτο κύμα της επανάστασης που έχει ήδη ανατρέψει έναν δικτάτορα και μια στρατιωτική χούντα και τώρα αναλαμβάνει την κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας , υποστηρίζει η οργάνωση των Επαναστατών Σοσιαλιστών.
Σήμερα, την Κυριακή 30 Ιουνίου, έρχεται το τρίτο εκκωφαντικό κύμα της μεγάλης Επανάστασης του Ιανουαρίου. Τότε εκατομμύρια Αιγύπτιοι βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας ψωμί, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρώπινη αξιοπρέπεια, προκειμένου να ανατρέψουν το καθεστώς τυραννίας και εκμετάλλευσης.
Χιλιάδες μάρτυρες και τραυματίες έδωσαν το αίμα τους για την νίκη της επανάστασης που “αποκεφάλισε” το καθεστώτος και τους στενούς του φίλους.
Μετά από ένα χρόνο στην εξουσία, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, βλέπουμε ότι έχει επιλέξει να προχωρήσει στην ίδια κατεύθυνση: εναντίον του λαού και μαζί με τα αφεντικά.
Έχουν βάλει στην θέση του Ahmed Ezz, επιχειρηματία του παλαιού καθεστώτος, τον δισεκατομμυριούχο της Μουσουλμάνικης Αδελφότητας Khairat al-Shater και επιδιώκουν τη συμφιλίωση με εκείνους που έχουν λεηλατήσει την Αίγυπτο για 30 χρόνια.
Τους έχουμε δει να ζητιανεύουν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στις χώρες του κόσμου. Ακούσαμε τα ψέματα του εκλογικού τους προγράμματος με την ονομασία «Σχέδιο Αναγέννησης». Τους είδαμε τελικά να πέφτουν στα χέρια των ΗΠΑ και στον «φίλο μας» τον Ισραηλινό πρόεδρο Σιμόν Πέρες.
Δεκάδες των μαρτύρων και των τραυματιών έχουν πέσει στα χέρια της Αδελφότητας. Αυτό είναι ένα αποτυχημένο καθεστώς, που καθοδηγείται από έναν πρόεδρο ο οποίος δεν τήρησε ούτε καν τις υποσχέσεις που έδωσε στους σαλαφιστές συμμάχους του.
Ο λαός έχει διατάξει την πτώση αυτού του αποτυχημένου καθεστώτος. Έχει αποσύρει την εμπιστοσύνη του από το καθεστώς επειδή πρόδωσε τους στόχους της επανάστασης, εργαζόμενος προς όφελος της Αδελφότητας της ίδιας.
Αλλά από τον Ιανουάριο έχουμε να αντλήσουμε πολλά διδάγματα.
Το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε ήταν να αφήσουμε τους δρόμους για τίποτα περισσότερο από υποσχέσεις από το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων που έκανε μια συμφωνία, υπό την αμερικανική αιγίδα, να παραδώσει τη χώρα στην Αδελφότητα σε αντάλλαγμα μια ασφαλή έξοδο για τους ηγέτες του, ώστε να μην λογοδοτήσουν.
Σήμερα δεν θα αφήσουμε τους δρόμους μέχρι να επιτύχουμε τα αιτήματά μας:
Την ανατροπή του αποτυχημένου καθεστώτος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και την απόσυρση της εμπιστοσύνης του Προέδρου της Mohamed Mursi.
Τον σχηματισμό μιας επαναστατικής κυβέρνησης για τη διαχείριση της μεταβατικής περιόδου, με προτεραιότητα την κοινωνική δικαιοσύνη και την ασφάλεια.
Ο επικεφαλής της επαναστατικής κυβέρνησης θα πρέπει να αποκλειστεί από την υποψηφιότητα στις πρόωρες προεδρικές εκλογές.
Μετά την μεγάλη επανάσταση, στην Αίγυπτο αξίζει η επαναστατική δημοκρατία, προκειμένου να επιτευχθεί η ελευθερία, η κοινωνική δικαιοσύνη και η εθνική αξιοπρέπεια. Οι Αιγύπτιοι δεν μπορεί να παραμείνουν για πάντα παγιδευμένοι μεταξύ δύο αποτυχημένων εναλλακτικών λύσεων, αυτής της Αδελφότητας ή του στρατού, του Μουμπάρακ ή του στρατάρχη Tantawi.
Οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές θα βγουν έξω στους δρόμους μαζί τις μάζες και τους επαναστάτες στο τρίτο κύμα της επανάστασης, μετά τα δύο πρώτα κύματα που ανέτρεψαν τον Μουμπάρακ και το Στρατιωτικό Συμβούλιο, προκειμένου να απαλλαγούμε από αυτή την τρίτη έκδοση του καθεστώτος της τυραννίας και εκμετάλλευσης.
Καλούμε όλους τους επαναστάτες στην Αίγυπτο να ενωθούν πίσω από τους στόχους της Επανάστασης του Ιανουαρίου.
Καλούμε όλους τους Αιγύπτιους που εργάζονται για ένα μισθό να συστρατευθούν σε μια γενική απεργία, προκειμένου να κερδηθεί η μάχη κατά του καθεστώτος της τυραννίας και εκμετάλλευσης, έτσι όπως κέρδισαν οι απεργίες του αγώνα ενάντια στον Μουμπάρακ στις 9 και 10 Φεβρουαρίου του 2011.
Δόξα στους μάρτυρες – Νίκη της Επανάστασης – Ντροπή στους δολοφόνους
Όλη η εξουσία και ο πλούτος στο λαό!
Επαναστάτες Σοσιαλιστές
Πηγή: http://socialistworker.co.uk
Μπορούμε να μυρίσουμε τα δακρυγόνα απ’ το Ρίο και την Ταξίμ ως την Ταχρίρ – Σύντροφοι απ’ το ΚάιροΑνοιχτή επιστολή απ’ τη συλλογικότητα Αιγύπτιων ακτιβιστών Comrades from Cairo
Προς όλους εσάς στο πλευρό των οποίων πολεμάμε,
Η 30η Ιούνη σηματοδοτεί ένα νέο στάδιο της εξέγερσης για μας, που οικοδομείται πάνω σ’ αυτό που ξεκινήσαμε στις 25 και 28 Γενάρη του 2011. Αυτή τη φορά εξεγειρόμαστε εναντίον της κυριαρχίας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που δε σημαίνει παρά ακόμη περισσότερη οικονομική εκμετάλλευση, αστυνομική βία, βασανιστήρια και δολοφονίες.
Αναφορές στην έλευση της “δημοκρατίας” είναι εκτός τόπου και χρόνου όταν δεν υπάρχει καν η πιθανότητα να ζήσει κανείς μια αξιοπρεπή και ευχάριστη ζωή. Ισχυρισμοί περί νομιμότητας της εκλογικής διαδικασίας είναι εκτός πραγματικότητας όταν στην Αίγυπτο ο αγώνας μας συνεχίζεται καθώς έχουμε απέναντί μας τη συνέχεια ενός καταπιεστικού καθεστώτος που μόνο το πρόσωπό του άλλαξε ενώ διατηρεί την ίδια καταπιεστική λογική λιτότητας και αστυνομικής βαρβαρότητας. Οι αρχές διατηρούν την ίδια αυθαιρεσία απέναντι στον λαό, και οι θέσεις ισχύος μεταφράζονται σε ευκαιρίες για αύξηση της εξουσίας και του πλούτου.
Η 30η Ιούνη ανανεώνει την κραυγή της Επανάστασης: “Ο λαός θέλει την πτώση του συστήματος”. Ζητάμε ένα μέλλον που να μην κυριαρχείται ούτε απ’ την εξουσιαστική μικρότητα και τον μαφιόζικο καπιταλισμό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ούτε από τον στρατιωτικό μηχανισμό που κρατά σε ομηρία την πολιτική και οικονομική ζωή, ούτε από μια επιστροφή στις παλιές δομές της εποχής του Μουμπάρακ. Αν και δε συμφωνούν όλοι οι διαδηλωτές που θα κατέβουν στον δρόμο στις 30 Ιούνη με τη λογική αυτή, αυτή πρέπει να είναι η δική μας, αυτή πρέπει να είναι η στάση μας γιατί δεν είμαστε πρόθυμοι να αποδεχθούμε κανένα πισωγύρισμα στις αιματηρές περιόδους του παρελθόντος.
Αν και τα δίκτυά μας είναι ακόμη αδύναμα, αντλούμε ελπίδα κι έμπνευση από τους πρόσφατους ξεσηκωμούς, ιδιαίτερα στην Τουρκία και τη Βραζιλία. Ο καθένας τους έχει γεννηθεί μέσα σε διαφορετικές πολιτικές και οικονομικές πραγματικότητες, αλλά όλοι μας οριζόμαστε από παρόμοιους κύκλους, η απληστία των οποίων διαιωνίζει μια απουσία κάθε θετικής προοπτικής για τον λαό. Εμπνεόμαστε απ’ την οριζόντια οργάνωση του Κινήματος για Ελεύθερες Μεταφορές που ιδρύθηκε στην Bahía της Βραζιλίας το 2003 και από τις λαϊκές συνελεύσεις που εξαπλώνονται παντού στην Τουρκία.
Όσον αφορά την Αίγυπτο, η Μουσουλμανική Αδελφότητα το μόνο που κάνει είναι να προσθέτει μια θρησκευτική χροιά στη διαδικασία, καθώς η ίδια λογική του τοπικού νεοφιλελευθερισμού γονατίζει τον λαό. Στην Τουρκία, η στρατηγική μιας επιθετικής ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα, μεταφράζεται με ανάλογο τρόπο στην απολυταρχική κυριαρχία, στην ίδια λογική της αστυνομικής βαναυσότητας ως κατ’ εξοχήν όπλο για την καταστολή της αντίθεσης και κάθε απόπειρας δημιουργίας μιας εναλλακτικής. Στη Βραζιλία, μια κυβέρνηση βασισμένη στην επαναστατική κληρονομιά του παρελθόντος, απέδειξε ότι το παρελθόν αυτό δεν είναι παρά ένα προσωπείο που φοράει έχοντας από πίσω την ίδια καπιταλιστική τάξη με την οποία συμμαχεί στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και της φύσης.
Αυτοί οι πρόσφατοι αγώνες μοιράζονται επίσης την πάλη παλιότερων αγώνων όπως αυτών των Κούρδων και των Ιθαγενών της Λατινικής Αμερικής. Εδώ και δεκαετίες,η τουρκική και η βραζιλιάνικη κυβέρνηση προσπάθησαν ανεπιτυχώς να σβήσουν απ’ τον χάρτη τον αγώνα για ζωή αυτών των κινημάτων. Η αντίστασή τους στην κρατική καταστολή ήταν ένας προπομπός αυτού του νέου κύματος διαδηλώσεων που εξαπλώθηκαν γρήγορα στην Τουρκία και τη Βραζιλία. Θεωρούμε επείγουσα την ανάγκη να αναγνωρίσουμε το βάθος όλων των αγώνων μας και να διερευνήσουμε μορφές της εξέγερσης που να διαδίδονται σε νέους χώρους, γειτονιές και κοινότητες.
Οι αγώνες μας μοιράζονται τη δυνατότητα αντίθεσης στην παγκόσμια κυριαρχία των εθνών-κρατών. Στις κρίσεις όπως και στην ευμάρεια, το κράτος – στην Αίγυπτο υπό την κυριαρχία του Μουμπάρακ, της στρατιωτικής χούντας ή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας – εξακολουθεί να φτωχαίνει και να αποκλείει τον λαό προκειμένου να διατηρήσει και να επεκτείνει τον πλούτο και τα προνόμια αυτών που έχουν την εξουσία.
Κανείς από μας δεν είναι μόνος του στην μάχη. Αντιμετωπίζουμε κοινούς εχθρούς, από το Μπαχρέιν, τη Βραζιλία και τη Βοσνία, ως τη Χιλή, την Παλαιστίνη, τη Συρία, την Τουρκία, το Κουρδιστάν, την Τυνησία, το Σουδάν, τη Δυτική Σαχάρα και την Αίγυπτο. Και η λίστα συνεχίζεται. Παντού μας αποκαλούν αλήτες, βάνδαλους, πλιατσικολόγους και τρομοκράτες. Πολεμάμε για κάτι παραπάνω από το τέλος της οικονομικής εκμετάλλευσης, της ωμής αστυνομικής βίας και της άδικης δικαιοσύνης του συστήματος. Δεν πολεμάμε για κάποια δικαιώματα ή μεταρρυθμίσεις.
Είμαστε αντίθετοι στο έθνος-κράτος ως συγκεντρωτικό εργαλείο καταπίεσης, που επιτρέπει σε μια τοπική ελίτ να μας πίνει το αίμα και σε παγκόσμιες δυνάμεις να διατηρούν την κυριαρχία τους πάνω στην καθημερινή ζωή μας. Και οι δυό τους συνεργάζονται άψογα χρησιμοποιώντας το κάθε τί από σφαίρες στο ψαχνό μέχρι δελτία ειδήσεων. Δεν λέμε ότι πρέπει να ενοποιήσουμε ή να εξισώσουμε τις διάφορες μάχες που δίνουμε, άλλα ότι είναι η ίδια δομή εξουσίας και ισχύος που πρέπει να αντιπαλέψουμε, να διαλύσουμε και να ανατρέψουμε. Μαζί, ο αγώνας μας είναι πιο δυνατός.
Θέλουμε την πτώση του συστήματος.
Σύντροφοι απ’ το Κάιρο.
Πηγή: http://www.jadaliyya.com
Μετάφραση Rioters
H τρίτη Αιγυπτιακή επανάσταση σε 2 χρόνια. Εκατομμύρια στους δρόμους κατά του Μορσί!
Aυτοί που φοβήθηκαν καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα ότι η Αιγυπτιακή Επανάσταση της 25 Γενάρη 2011 θα έπεφτε στα χέρια σκοταδιστών θρησκόληπτων όπως είχε γίνει στο Ιράν ας δουν επιτέλος την πραγματικότητα! Η Επανάσταση πλέον σαρώνει τους νεοφιλελεύθερους θρησκευτικούς με απίστευτη ορμή! Η Επανάσταση είναι πια στην τρίτη και πιο ενδιαφέρουσα φάση της!
Για όσους παρακολουθούν σοβαρά τα γεγονότα στην Αίγυπτο τα τελευταία χρόνια αντιλαμβάνονται ότι η Αιγυπτιακή επανάσταση που ξεκίνησε πριν δυόμιση χρόνια στην Ταχρίρ κατά του Μουμπάρακ συνεχίζεται κλιμακούμενη φτάνοντας σε νέες κορυφές και σε νέα ορόσημα.
Η πρώτη φάση της επανάστασης ξέσπασε στις 25 Γενάρη του 2011 και γκρέμισε με την μαζικότητα και την αποφασιστικότητα της έναν φαινομενικά ακλόνητο δικτάτορα τον Μουμπάρακ που κράταγε αυταρχικά και σταθερά την εξουσία για περίπου 30 χρόνια. Ήταν το πρώτο επαναστατικό ξέσπασμα που μπόρεσε να συντρίψει μια αδίστακτη αστυνομία εκατομμυρίων ανδρείκελων και να φέρει τον λαό στο προσκήνιο. Για μια εκτενή αναφορά της πρώτης φάσης της Αιγυπτιακής Επανάστασης εδώ: http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com
Η δεύτερη φάση της επανάστασης ξετυλίχτηκε στο 2012 και εκεί ο στόχος ήταν ο ίδιος ο στρατός της Αιγύπτου που στο πρώτο ξέσπασμα της επανάστασης κράτησε μια σχετικά ουδέτερη στάση σφραγίζοντας την ίδια την μοίρα του αστυνομικού καθεστώτος του Μουμπάρακ. Ήταν μια φάση της επανάστασης που είχε να αντιμετωπίσει την στρατιωτική βία, τις αυθαίρετες συλλήψεις και ένα νέο κύμα βασανιστηρίων…
Η τρίτη και πιο ενδιαφέρουσα φάση της επανάστασης ξετυλίγεται αυτές τις στιγμές! Αυτή την φορά στόχος είναι το ίδιο το κόμμα των αδερφών μουσουλμάνων και ο θρησκευτικός σκοταδισμός του. Σκοταδισμός που απειλούσε να πάει την κοινωνία της Αιγύπτου όσον αφορά θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και την ίδια την θέση της γυναίκας σε μια φρικτή οπισθοδρόμιση ΕΝΩ παράλληλα συνεργάζεται με θεσμούς σαν τον ΔΝΤ για την οικονομική υποδούλωση των από κάτω.
Ένα γενναίο κίνημα που έχει αποδείξει ότι έχει ανεξάντλητες δυνάμεις για να κινητοποιεί και να συνεγείρει τον κόσμο είχε μαζέψει δεκάδες εκατομμύρια υπογράφες (συγκεκριμένα 22 εκατομμύρια!) για την προετοιμασία της πιο κρίσιμης αναμέτρησης με της δυνάμεις της συντήρησης και της οικονομικής υποδούλωσης. Κι έφτασε η μέρα που δρέπει τους καρπούς του!
Η 30 Ιούνη 2013 χαρακτηρίζεται πλέον ως η μέρα με τις πιο μαζικές αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις όλων των εποχών στην Αίγυπτο ξεπερνώντας και τους απίστευτους αριθμούς των διαδηλωτών του 2011! http://rt.com/news/egypt-milllions-protest-morsi-458/
Εκατομμύρια κόσμου μαζεύτηκε στην θρυλική Ταχρίρ του Καϊρου, στην Αλεξάνδρεια και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Αιγύπτου! Οι αντιδιαδηλώσεις του Μορσί του προέδρου της Αιγύπτου και επικεφαλής των αδερφών μουσουλμάνων φάνταζαν μικροσκοπικές μπροστά σε αυτό το τσουνάμι των εξεγερμένων διαδηλωτών! Όλες οι προσπάθειες του πανικόβλητου καθεστώτος να εξευμενίσουν, να φοβίσουν και να αποτρέψουν αυτό το τεράστιο επαναστατικό τυφώνα έπεσαν στο κενό!
Η επίδειξη δύναμης των επαναστατών ήταν παραπάνω από εντυπωσιακή! Κι αναμένεται ανάλογη συνέχεια. Από την οργή του πλήθους δεν γλύτωσαν ούτε τα κεντρικά γραφεία των αδερφών μουσουλμάνων στο Κάιρο ενώ σε αυτές τις τεταμένες και άκρως επαναστατικές συνθήκες δεν έλλειψαν οι θανατηφόρες συγκρούσεις. (περίπου σε 7 υπολογίζονται οι νεκροί της χθεσινής κινητοποίησης με ακόμη αδιευκρίνιστη την προέλευση τους καθώς οι απελπισμένοι υποστηρικτές του Μορσί δίνουν τις ύστατες μάχες τους για να διασώσουν το συντηρητικό και νεοφιλελεύθερο καθεστώς…)
Αυτός ο νέος ξεσηκωμός που συνιστά την τρίτη και πιο κρίσιμη φάση της Αιγυπτιακής Επανάστασης εμπνεύστηκε τόσο από τον ξεσηκωμό στην Τουρκία όσο και από την Εξέγερση στην Βραζιλία δείχνοντας την αλληλοενίσχυση των εξεγέρσεων στον ελπιδοφόρο 210 αιώνα.
Σύμφωνα με μια ανταπόκριση ενός Άραβα συντρόφου:
Πάνω από 22.000.000 αυτή τη στιγμή πλημμυρίζουν όλες τις πλατείες της Αιγύπτου…
Όλες οι πλατείες σε όλες τις πόλεις είναι γεμάτες ..ακόμα και οι μικρές πλατείες στα χωριά της Αιγύπτου είναι γεμάτες. Πραγματικά στέκεται κανείς “άφωνος” και περήφανος μπροστά στα εκατομμύρια των πολιτών που δεν τους χωρούν οι εικόνες και οι οθόνες, που έρχονται από όλες τις γωνίες της Αιγύπτου. Η ήττα του Κινήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων είναι πια δεδομένη και επιβεβαιωμένη. Η Αίγυπτος δεν συγχωρείς τις προδοσίες και τις κοροϊδίες και τα καπελώματα. Αυτή η παρουσία των εκατομμυρίων αποδεικνύει ότι όταν συμπεριφέρεται κανείς και κοιτάει τους πολίτες μόνο ως πολίτες ενεργοί και μάχιμοι και όχι κουκιά τότε οι πολίτες σαν προσκληθούν να κατέβουν στους δρόμους και στις πλατείες θα τους πλημμυρίζουν. Οι εικόνες που βλέπουμε στις οθόνες των δορυφορικών καναλιών σε καθηλώνουν και μας στέλνουν ξεκάθαρα ότι όχι μόνο οι πολίτες της χώρας αυτής είναι “υπεύθυνοι” και ξέρουν που βάζουν την υπογραφή τους και ξέρουν πως να την τιμούν και πως να πράξουν το χρέος τους…
Σήμερα και τώρα στέκεσαι και θαυμάζεις τις νέες και νέους της Αιγύπτου που για δυο μήνες όργωναν όλες τις πόλεις και χωριά για να συζητήσουν με τους πολίτες και να τους ενημερώνουν για το Κίνημα Ανταρσία. Σ’αυτούς που πήγαν στους πολίτες, στους χώρους εργασία, στα σπίτια και στις σχολές και σχολεία και δεν περίμεναν να έρθουν οι πολίτες …Αυτοί οι νέοι κατέχουν τη τέχνη της εξέγερσης και της επανάστασης. Δεν περιορίζουν τη δράση τους και οράματα τους σε φεστιβάλ και κάμπινγκ και πορείες-δρομολόγια. Ξέρουν πως να ξεσηκώνουν τον λαό και δεν περιμένουν τον λαό να ξυπνήσει μόνο του.
Και:
Η αμερικανική πρεσβεία στο Κάιρο έκλεισε μέχρι τη Δευτέρα και μετέφερε τους μη απαραίτητους υπαλλήλους από την Αίγυπτο…
Το Κατάρ με ειδικό αεροπλάνο μετέφερε μεγάλο μέρος των πολιτών του από το Κάιρο..
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κάλεσαν τους πολίτες τους να εγκαταλείψουν τη Αίγυπτο…
Φωτογραφία:”Η Αίγυπτος θα γίνει ο τάφος των Αδελφών Μουσουλμάνων”.
Photo: Η αμερικανική πρεσβεία στο Κάιρο έκλεισε μέχρι τη Δευτέρα και μετέφερε τους μη απαραίτητους υπαλλήλους από την Αίγυπτο…
Το Κατάρ με ειδικό αεροπλάνο μετέφερε μεγάλο μέρος των πολιτών του από το Κάιρο..
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κάλεσαν τους πολίτες τους να εγκαταλείψουν τη Αίγυπτο…
Φωτογραφία:”Η Αίγυπτος θα γίνει ο τάφος των Αδελφών Μουσουλμάνων”
Εδώ ας σημειώσουμε ότι οι αδελφοί μουσουλμάνοι είναι το παλιότερο πολιτικό κίνημα της ιστορίας της Αιγύπτου παλιότερο και από το κομμουνιστικό κόμμα της, με ιστορία αγώνων, διώξεων και υποσχέσεων που θύμιζαν στην γενναιοδωρία τους τις παλιότερες υποσχέσεις του πάλαι ποτέ κραταιού σοσιαλιστικού κινήματος. (υποσχέσεις για ισότητα, ριζική αναδιανομή πλούτου, συντριβή του ιμπεριαλισμού κλπ)
Το ότι φτάσαμε αυτό το κίνημα να καταρρεύσει τόσο γρήγορα στην εξουσία (με τις εκτός τόπου και χρόνου συντηρητικές αντιμεταρρυθμίσεις του και την σύμπλευση του με το ΔΝΤ και τα γεράκια του τραπεζικού συστήματος) από ένα τέτοιο λαϊκό σφυροκόπημα είναι απόδειξη της δύναμης των μαζικών απελευθερωτικών και εξεγερσιακών διαδικασιών να αλλάζουν την λαϊκή συνείδηση στο άκρως ριζοσπαστικότερο. Όταν οι λαοί παίρνουν τις τύχες στα χέρια τους ΟΛΑ είναι δυνατά!
Κι αυτό να το θυμόμαστε ενώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε την μίζερη φασιστική πραγματικότητα της Ελλάδας…
Μόνο με μαζικό ξεσηκωμό μπορούμε να τους σαρώσουμε κι εδώ και ας αρχίζουμε σοβαρά να πιστεύουμε σε αυτή την προοπτική κάνοντας αυτά που μας αντιστοιχούν ώστε να γίνει αυτό επιτέλους πράξη…